مجنون

مجنون

    سالها با جور لیلا ساختی                                                       من کنارت بودم و نشناختی

    عشق لیلا در دلت انداختم                                                        صد قمار عشق یک جاباختم

    کردمت آواره ی صحرا نشد                                                    گفتم عاقل میشوی اما نشد

    سوختم در حسرت یک یا ربت                                                 غیر لیلی بر نیامد برلبت

    روز وشب اورا دعا کردی ولی                                                دیدم امشب بامنی گفتم بلی

    مطمئن بودم به من سر میزنی                                                   بر حریم خانه ام در میزنی

   حال این لیلا که خوارت کرده بود                                               درس عشقش بی قرارت کرده بود

   مرد راهش باش تاشاهت کنم                                                     صد چو لیلا کشته در راهت کنم