ی پسرایی هستن...

به این پسرا میگن رفیق با مرام....

ی پسرایی هستن که...

صدای خنده هاشون تو خیابون میپیچه...

شلوارشون نه خیلی براشون بزرگه نه خیلی کوچیک....

ابروهاشون فابریک خودشونه...

همون هایی که نه لکسوز دارن نه کمری...

اما مرام دارن..

چشمشون همه جا کار نمی کنه...

دنبال موی بلند و چشم آبی نیستن...

پسرایی که به خاطر پول با کسی رفاقت نمیکنن...

پسرایی که موزیک خارجی رو بدون معنی کردن حفظ نمیکنن...

پز نمیدن...

پاتوقشون مهمونی و شیشه و انواع مشروب جات نیست...

اهل ورزشن...

آره رفیق اونایی که تکه کلامشون معرفته....

بی ریا، با خدا، مهربون و با مسئولیتن...

آدم میتونه رو رفاقتشون حساب باز کنه...

کنارشون آرامش داری...

اونایی که دخترا رو به رفیقاشون ترجیح نمیدن...

این جور پسرا خیلی مردن..

خیلی تکن، خیلی خاصن...

خیلی شوخن و جنگولک بازی در میارن....

ولی احساسشون قویه...

آه بکشن خدا دنیا رو واسشون زیرورو میکنه...